دلنوشته های زیبا و دلگیری نوروزی

جملات زیبا و دلگیری نوروزی

دلنوشته های زیبا و دلگیری

  

تحفه ای یافت نکردم که دهم عیدی دوست 
یک سبد عاطفه دارم همه ارزانی اوست

اگر چه بین من و تو هنوز دیوار است
ولی برای رسیدن بهانه بسیار است

من یک انار ترش ام
تو یک انار شیرین
تو دانه دانه شادی
من دانه دانه غمگین

وقتی کنارم نیستی
صبحانه یک تکلیف بی معنی است
این چای
با صد من عسل شیرین نخواهد شد

همه عمر
بهار آمد اما 
زمستان نرفت...

از عشق نشد هیچم جز خون جگر حاصل
با آنــهمه نتوانم از عــــشـــــق بپـرهـیـزم

به کوچ یک پرنده ...
به سروِ سبزی که نخمیده ...
به این همه برف آب شده ...
و به ساعت های جلو کشیده سوگند! 
که بهار هم زمستان میشود اگر سرد بمانی ...
ایمان بیاور به پایان فصل سرد ...

تمام دقایق سال را با امیدِ بهارِ آمدنت سر میکنم 
و درست ، همان روزهای اول عید 
سرمای نبودنت ، تمام شکوفه های امید را سیاه میکند
باز هم تکرارِِ همان داستانِ همیشگی، میو ه ای که هیچ گاه نرسیده ..!

در حلقه زلف تو ، می میرم و می مانم
من میثمِ تمار و ، گیسوی تو خرمایی

حیف از شبهایی که بی تو لحظه ها را سر کردم
غمگینم !
که چرا زود تر عاشقت نشدم
زمانی اعتقاد داشتم زندگی یعنی :
تولد
عشق
مرگ
اما اکنون معتقدم زندگی یعنی :
عشق
عشق
عشق

من انتهای زمستان و
او ، ابتدای بهار
و چه دوریم و چه نزدیک به هم
...
پی نوشت :
چندیست که دل در گره زلف تو گیر است
دل پـشت دو ابروی سیـاه تو اسیـر است
عشقت به دلم نور و به سر شور و مُصفاست
انـگــار زمستان به بـهــــار " تـــو " اسیر است

آدمیزاد همین است... دلش می لرزد
چشم می بیند و می خواهد و پا می لغزد
به کجا می رسد این قصّه... بماند... اما
آخرش هر چه که باشد به خدا می ارزد

این سوختن به پای تو ام سین هشتم است
من در کنار سفره و شمعی کنار من ...