ای معلم تو را سپاس : ای آغاز بی پایان ، ای وجود بی کران ، تو را سپاس
ای والا مقام ، ای فراتر از کلام، تورا سپاس
ای که همچون باران بر کویر خشک اندیشه ام باریدی
روزت مبارک
بی انصافیست که تو را به شمع تشبیه کنم زیرا شمع را میسازند تا بسوزد
اما تو میسوزی تا بسازی ، با سپاس و عرض تبریک فراوان . . .
در مکتب تو همیشه شاگردم من
دور از رخ تو همیشه پر دردم من
در فصل بهار و روز استاد ببین
بی نور معلم این چنین زردم من
اندیشه ام از تو سبز و آباد شده
از جهل وغم این فکرتم آزاد شده
در مکتب پاک و شاد استاد ببین
غم رفته زجانم ودلم شاد شده
معلمی شغل نیست، عشق است،
اگر به عنوان شغل انتخابش کردی رهایش کن و اگر عشق توست، مبارک باد
(معلم شهید، محمدعلی رجایی)